Niewielka biogazownia zlokalizowana w miejscowości Studzionka, w gminie Pszczyna w województwie śląskim, pracuje na potrzeby jednego gospodarstwa i jest jednym z dwóch tego rodzaju zakładów w naszym kraju.
Pomysł na budowę mikrobiogazowni w prywatnym gospodarstwie zrodził się w 2006 roku, kiedy to wymogi unijne nakładały na rolników budowę płyt żelbetowych do gromadzenia obornika oraz zbiorników na odchody zwierzęce. Po kilku wyprawach do Austrii i Niemiec, gdzie rolnicy ze Studzionki mogli oglądać małe biogazownie funkcjonujące na potrzeby jednego gospodarstwa rolnego i będące jednocześnie alternatywą dla pozbywania się odpadów hodowlanych, zapadła decyzja o budowie mikrobiogazowni w gospodarstwie.
Jednym z autorów projektu innowacyjnej biogazowni był mgr inż. Ludwik Latocha. Postawienie zakładu trwało 2 lata, a roboty budowlane zostały wykonane przez firmę Wolf System. - Przygotowanie zbiornika pofermentacyjnego dla mikrobiogazowni w Studzionce o mocy 30kW było dla nas pierwszym doświadczeniem związanym z udziałem w budowie małego zakładu do produkcji biogazu w Polsce – mówi Rajmund Reichel, dyrektor Działu Zbiorników w firmie Wolf System Sp. z o.o.
Mówiąc o zaletach postawionej w Studzionce mikrobiogazowni, nie sposób pominąć trudności jakie napotykali właściciele oraz projektanci zakładu. Zgodnym chórem przyznają, że najwięcej kłopotów sprawia brak ustawy o odnawialnych źródłach energii, co powoduje wiele komplikacji. Warto tu choćby wspomnieć, że sam etap uzyskiwania różnych pozwoleń na rozpoczęcie budowy trwał ok. 2,5 roku. Dużo wysiłków kosztowała gospodarzy również procedura oceny oddziaływania na środowisko (OOŚ), która trwała pół roku, ponieważ miała formę raportu dla wielkiego zakładu chemicznego.
Korzyści płynące z postawienia biogazowni przy gospodarstwie to przede wszystkim możliwość utylizacji odchodów zwierzęcych i tym samym ochrony środowiska. Co więcej, zamknięty obieg wsadu technologicznego podczas produkcji energii, spowodował zmniejszenie emisji metanu i gazów cieplarnianych wydzielających się z gromadzonych w gospodarstwach odpadów. Nie sposób pominąć także korzyści płynących z produkcji energii elektrycznej i cieplnej, która służy właścicielom na własne potrzeby związane z ogrzaniem domu oraz budynków inwentarskich.
Budowa małych biogazowni, jako element ciągu technologicznego przy produkcji roślinnej i/lub zwierzęcej, jest szczególnie opłacalna w przypadku modelu rolnictwa rozdrobnionego. W Polsce, gdzie przeważa taki model, wciąż występują przeciwności, które blokują powstawanie tego rodzaju instalacji - między innymi brak ustawy o OZE, która gwarantowałaby małym biogazowniom rolniczym odpowiednio większe, w stosunku do dużych biogazowni, gratyfikacje za wyprodukowany prąd.
Biogazownia w Studzionce jest pierwsza, biorąc pod uwagę małe zakłady do produkcji biogazu. To przykład, który powinien zachęcić rolników z całej Polski do podjęcia działań mających na celu zarówno ochronę środowiska naturalnego, jak i większą opłacalność produkcji rolniczej gospodarstwa.
Pomysł na budowę mikrobiogazowni w prywatnym gospodarstwie zrodził się w 2006 roku, kiedy to wymogi unijne nakładały na rolników budowę płyt żelbetowych do gromadzenia obornika oraz zbiorników na odchody zwierzęce. Po kilku wyprawach do Austrii i Niemiec, gdzie rolnicy ze Studzionki mogli oglądać małe biogazownie funkcjonujące na potrzeby jednego gospodarstwa rolnego i będące jednocześnie alternatywą dla pozbywania się odpadów hodowlanych, zapadła decyzja o budowie mikrobiogazowni w gospodarstwie.
Jednym z autorów projektu innowacyjnej biogazowni był mgr inż. Ludwik Latocha. Postawienie zakładu trwało 2 lata, a roboty budowlane zostały wykonane przez firmę Wolf System. - Przygotowanie zbiornika pofermentacyjnego dla mikrobiogazowni w Studzionce o mocy 30kW było dla nas pierwszym doświadczeniem związanym z udziałem w budowie małego zakładu do produkcji biogazu w Polsce – mówi Rajmund Reichel, dyrektor Działu Zbiorników w firmie Wolf System Sp. z o.o.
Mówiąc o zaletach postawionej w Studzionce mikrobiogazowni, nie sposób pominąć trudności jakie napotykali właściciele oraz projektanci zakładu. Zgodnym chórem przyznają, że najwięcej kłopotów sprawia brak ustawy o odnawialnych źródłach energii, co powoduje wiele komplikacji. Warto tu choćby wspomnieć, że sam etap uzyskiwania różnych pozwoleń na rozpoczęcie budowy trwał ok. 2,5 roku. Dużo wysiłków kosztowała gospodarzy również procedura oceny oddziaływania na środowisko (OOŚ), która trwała pół roku, ponieważ miała formę raportu dla wielkiego zakładu chemicznego.
Korzyści płynące z postawienia biogazowni przy gospodarstwie to przede wszystkim możliwość utylizacji odchodów zwierzęcych i tym samym ochrony środowiska. Co więcej, zamknięty obieg wsadu technologicznego podczas produkcji energii, spowodował zmniejszenie emisji metanu i gazów cieplarnianych wydzielających się z gromadzonych w gospodarstwach odpadów. Nie sposób pominąć także korzyści płynących z produkcji energii elektrycznej i cieplnej, która służy właścicielom na własne potrzeby związane z ogrzaniem domu oraz budynków inwentarskich.
Budowa małych biogazowni, jako element ciągu technologicznego przy produkcji roślinnej i/lub zwierzęcej, jest szczególnie opłacalna w przypadku modelu rolnictwa rozdrobnionego. W Polsce, gdzie przeważa taki model, wciąż występują przeciwności, które blokują powstawanie tego rodzaju instalacji - między innymi brak ustawy o OZE, która gwarantowałaby małym biogazowniom rolniczym odpowiednio większe, w stosunku do dużych biogazowni, gratyfikacje za wyprodukowany prąd.
Biogazownia w Studzionce jest pierwsza, biorąc pod uwagę małe zakłady do produkcji biogazu. To przykład, który powinien zachęcić rolników z całej Polski do podjęcia działań mających na celu zarówno ochronę środowiska naturalnego, jak i większą opłacalność produkcji rolniczej gospodarstwa.
