23 lipca 2015 roku Sejm uchwalił ustawę o rewitalizacji, która nowelizuje m.in. ustawę o partnerstwie publiczno-prywatnym. Poprawkę komentuje mec. Rafał Cieślak z Kancelarii Doradztwa Gospodarczego Cieślak & Kordasiewicz.

Do ustawy o PPP dodano art. 7 ust. 2a: „Umowa o partnerstwie publiczno-prywatnym może wyodrębniać w ramach wynagrodzenia partnera prywatnego wysokość płatności ponoszonych przez podmiot publiczny na finansowanie wytworzenia, nabycia lub ulepszenia środków trwałych albo nabycia wartości niematerialnych i prawnych w ramach realizacji przedsięwzięcia, spełniających przesłanki wydatków majątkowych w rozumieniu art. 124 ust. 4 albo art. 236 ust. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.”

Co ta poprawka oznacza w praktyce?

Jak podkreśla mec. Rafał Cieślak z Kancelarii Doradztwa Gospodarczego Cieślak & Kordasiewicz, z uwagi na obowiązującą od 2014 r. konstrukcję wskaźników obsługi zadłużenia j.s.t., z punktu widzenia samorządu terytorialnego bardziej „opłaca się” ponosić wydatki majątkowe (nie są one uwzględniane we wzorze określającym indywidualny wskaźnik zadłużenia), niż bieżące (które do tego wskaźnika się zalicza). W przypadku projektów PPP finansowanie stanowi istotną część zobowiązań strony publicznej względem partnera prywatnego. Podmioty publiczne mają niekiedy trudności z klasyfikowaniem finansowania jako wydatku majątkowego lub bieżącego. Tymczasem o charakterze tego typu wydatków przesądzają przepisy ustawy o finansach publicznych, które wskazują katalog wydatków majątkowych, a dodatkowo innego rodzaju regulacje (np. ustawa o rachunkowości).

- Nowy przepis do ustawy o PPP, wprowadzony przez ustawę o rewitalizacji, pozbawiony jest zatem sensu. Gdyby regulacja ta jednoznacznie przesądzała o „majątkowym” charakterze wydatków, wówczas można by było jeszcze dyskutować o przydatności tej noweli. Jednak w cytowanym brzmieniu nie wnosi ona do aktualnego porządku prawnego żadnych treści normatywnych, gdyż i tak o charakterze wydatków rozstrzygają nie strony umowy o PPP, lecz przepisy prawa – komentuje Rafał Cieślak.

W praktyce i tak w większości projektów PPP finansowanie traktowane jest jako wydatek majątkowy. Warto dodać, że przepisy ustawy o PPP posługują się pojęciem wynagrodzenia i wkładu własnego strony publicznej. „Płatności” dotyczą jedynie kryteriów wyboru oferty najkorzystniejszej. Ustawodawca powinien dostrzec tę subtelną różnicę, nowelizując przepis ustawy o PPP.

- Należy także zauważyć, że zmiany przepisów dotyczące materii finansowej powinny być dokonywane w ustawie o finansach publicznych, a nie w ustawie o PPP – dodaje mecenas Cieślak.